تفرقه بیانداز و حکومت کن، سیاست جدید تل آویو در قبال ایران و عراق-راهبرد معاصر
عراقچی: نتیجه نسخه دوم فشار حداکثری، نسخه دوم شکست حداکثری است افزایش شمار شهدای لبنان به ۳۲۸۷ شهید درخواست ۱۷ سال زندان برای افشاگر پنتاگون درخواست عربستان از کشور‌های جهان برای پیوستن به ائتلاف بین‌المللی اجرای راهکار دودولتی انفجار یک پهپاد در منطقه حساس نظامی در جنوب «حیفا» عراقچی: ایران از هیچ کوششی برای افزایش مراودات با همسایگان دریغ نمی‌کند بیانیه مشترک ایران، روسیه و ترکیه درباره مسائل منطقه + جزئیات نتایج اجلاس فوق العاده سران کشور‌های اسلامی ـ عربی از زبان معاون وزیر خارجه بن فرحان: شورای امنیت قادر به تعامل با نزاع منطقه نیست عارف با بن سلمان دیدار کرد + عکس جزئیات گفت‌وگوی نتانیاهو و ترامپ درباره ایران رایزنی الاعرجی با سردار سلامی درباره توافقنامه امنیتی ایران و عراق بیانیه پایانی نشست ریاض: قدس خط قرمز امت عربی و اسلامی است سفیر ایران در روسیه: سخنگوی پوتین نیستم، اما سیاست مسکو دلارزدایی است ادعای اسکای نیوز عربی: الاعرجی در سفر به تهران حامل پیامی از جانب آمریکا درباره پاسخ ایران به حمله اسرائیل است

تفرقه بیانداز و حکومت کن، سیاست جدید تل آویو در قبال ایران و عراق

نشریه «جروزالم‌پست» در یادداشتی در مورد وضعیت منطقه غرب آسیا، نوشت تل‌آویو باید از راهبرد «تفرقه بینداز و حکومت کن» میان کشورهای منطقه پیروی کند.
تاریخ انتشار: ۱۸:۰۲ - ۱۲ اسفند ۱۳۹۷ - 2019 March 03
کد خبر: ۵۹۰۲

به گزارش راهبرد معاصر ، «گلن سگل» تحلیلگر اندیشکده «مطالعات ایران و خلیج فارس مرکز ازری» در یادداشتی در نشریه «جروزالم‌پست» در مورد روابط ایران و عراق نوشت درگیری میان کشورهای منطقه مورد علاقه تل‌آویو است، چراکه این امر موجب می‌شود توجهات از اسرائیل دور شود.

 

سگل سپس با اشاره به دیدار اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با نمایندگان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در نشست «ورشو»، نوشته است که این دیدار برخی گمانه‌زنی‌ها در مورد احتمال تلاش تل‌آویو برای ایجاد رابطه با بغداد را به وجود آورد. وی می‌افزاید: «اسرائیل هرگز نتوانسته به صورت همزمان با ایران و عراق دوست باشد. قطعا برخی دیگر هم تلاش کرده‌اند تا میان ایران و عراق درگیری ایجاد کنند تا یک موازنه منطقه‌ای شکل بگیرد.»

 

در ادامه این یادداشت آمده است: «این سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" به نفع اسرائیل است، چراکه تا وقتی که دشمنان اسرائیل درگیر مناقشه با یکدیگر باشند، اسرائیل معمولا دیگر به عنوان یک هدف مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اسرائیل و ایران در تقابل با یکدیگر هستند، بنابراین، اینکه اسرائیل برای دوستی با عراق تلاش کند، غافلگیرکننده نیست.»

 

نویسنده با این حال با اشاره به تحولات تاریخی منطقه، به تشریح دشواری‌های برقراری رابطه میان تل‌آویو و کشورهای عربی پرداخته و نوشته است که با وجود گزارش‌های منتشر شده در مورد سفر برخی هیأت‌های غیردولتی عراقی به قدس اشغالی، تا برقراری رابطه میان بغداد و تل‌آویو «سال‌های نوری زیادی» فاصله هست.

 

او در پایان دوستی با عراق برای مقابله با ایران را غیرعملی دانسته، اما نوشته است که تل‌آویو می‌تواند از درگیری و جنگ میان دولت‌ها و بازیگران غیردولتی نفع ببرد. او در مورد این بازیگران غیردولتی توضیحی نداده است.

 

سگل در پایان نتیجه‌گیری کرده است: «بر اساس گزینه معروف به "تفرقه بیانداز و حکومت کن" اسرائیل باید به نحوی عمل کند که دولت‌های عربی و بازیگران غیردولتی را در درگیری و جنگ با یکدیگر نگه دارد.»

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده